เคยไหม... กับการมองโลกผ่านหน้าต่างบานเล็กๆ
สิ่งที่เธอเห็นอยู่นั้นคืออะไร?
เธอมองเห็นนกบินผ่านไป แต่เธอไม่รู้จุดหมายของมัน
เธอมองเห็นเมฆก้อนใหญ่ แต่เธอไม่รู้ว่ามันเป็นรูปอะไร
มุมมองที่เธอเฝ้ามองอยู่ทุกวัน มันไม่แคบเกินไปหน่อยเหรอ?
อยากรู้ไหม... ที่ขอบฟ้านั้นมีอะไร?
แค่เปิดประตูแล้วก้าวขาออกไป โลกกว้างใหญ่จะอ้าแขนรับเธอ
Just Open The Door
A New World's Waiting For You
_________________________________
หลังจากเปิดบล็อกมาเป็นอาทิตย์แต่ยังไม่รู้จะเขียนอะไรลงไป ด้วยและข้อจำกัดของเวลากับกองงานที่สูงท่วมหัวเยี่ยงเอเวอร์เรสต์ต่อกันสิบชั้นที่อาจารย์ระดมสั่งก่อนไฟนอล ''orz วันนี้ว่างๆ ความจริงคืออู้ เลยอยากจะอัพอะไรสักหน่อย
จุดประสงค์ของบล็อกนี้คืออะไร?
ณ เวลานี้นะ ฉันเป็นเด็กมอหกที่ยังไม่มีอนาคต ตลอดสิบเจ็ดปีที่ผ่านมา ใช้ชีวิตอยู่แต่ในบ้าน ไม่ค่อยได้ออกไปไหน ไม่ค่อยได้เปิดหูเปิดตา พ่อแม่หวงเพราะลูกสาวสวย หลายครั้งที่ฉันเฝ้ามองคนอื่นใช้ชีวิตในแบบที่พวกเขาชอบ ใช้ชีวิตในแบบที่พวกเขาอยากเป็น เผลอคิดกับตัวเองว่าทำไมฉันถึงไม่โชคดีเหมือนคนเหล่านั้นบ้าง นั่นเป็นสิ่งที่ฉันคิดผิด..
ย้อนไปเมื่อสามปีที่ผ่านมา ตอนที่กำลังจะขึ้นมอสี่ ทั้งที่พ่อแม่อยากให้ฉันเรียนวิทย์คณิต แต่ฉันกลับอยากเรียนภาษาญี่ปุ่นที่ฉันชอบ ฉันลังเล และกลัว.. ไม่กล้าคุยกับพ่อแม่เพราะกลัวจะทำให้พวกท่านเสียใจ กลัวจะถูกดุว่า จนในที่สุด ฉันตัดสินใจได้ว่า ฉันควรจะเดินไปในทางที่ฉันอยากเดินไม่ใช่เหรอ? ฉันตัดสินใจคุยกับพ่อแม่ และพวกท่านเข้าใจ
มันทำให้ฉันรู้ว่า "No one can line my way" ไม่มีใครมาขีดเส้นชีวิตของฉัน ยกเว้นตัวของฉันเอง ความไม่กล้าคือสิ่งกีดขวางสิ่งเดียวบนเส้นทาง ขอแค่ฉันขจัดมันออกไปได้ ฉันก็จะได้เดินไปตามทางที่ฉันอยากเดิน
สามปีที่ผ่านมา ฉันได้ใช้ชีวิตในแบบของฉัน ถึงแม้จะมีข้อจำกัดบ้าง มันก็เป็นความสนุก เป็นสีสันของชีวิตอย่างหนึ่ง ในขณะที่ฉันเดินทางไปเรื่อยๆ ฉันได้พบกับความทรงจำดีๆ ความทรงจำที่อยู่กับฉันเพียงชั่วคราว เมื่อฉันเดินไกลออกมา ความทรงจำล้ำค่าเหล่านั้นเริ่มเลือนลาง ถึงแม้จะรู้สึกเสียดาย แต่สิ่งที่เสียไปแล้วไม่สามารถย้อนคืนมาได้ ฉันตัดสินใจทิ้งสิ่งผ่านมาเอาไว้ข้างหลัง แล้วเริ่มต้นใหม่ตรงกลางทาง ต่อจากนี้ไปฉันจะไม่ยอมให้ความทรงจำดีๆ เลือนหายไปอีกแล้ว
บล็อกนี้มีไว้เพื่อการนั้น...
บล็อกนี้อัพอะไร?
No one can line your way สโลแกนของบล็อกนี้ แน่นอน My way ก็เช่นกัน อัพอะไรก็ได้ที่อยากอัพ บันทึกการเดินทางที่นานๆ ไปสักที เพราะทรัพย์แห้ง เรื่องราวต่างๆ ที่ได้ยินหรือได้ฟังมา รีวิวหนังที่ดูแล้วชอบ เรียกว่าบันทึกไว้กันลืมจะดีกว่า และอื่นๆ อีกมากมาย ที่ตอนนี้ยังคิดไม่ออก -_-
ทุกความทรงจำจากนี้... จะอยู่กับฉันตลอดไป
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น